De schaamlipcorrectie is de afgelopen jaren sterk in populariteit gestegen. Steeds meer vrouwen denken erover om hun binnenste schaamlippen te laten corrigeren. Wanneer de binnenste schaamlippen een stuk groter zijn dan de buitenste, kan je last krijgen met bewegen. De binnenste schaamlippen kunnen dan schuren langs de kleding en dit kan zelfs wondjes veroorzaken. Ook om cosmetische redenen kunnen vrouwen besluiten om een schaamlipcorrectie te laten verrichten. Ze schamen zich voor hun ‘te grote’ schaamlippen die bijvoorbeeld tijden het vrijen zichtbaar zijn.
Plastische-chirurgie.nl mocht een aantal vragen stellen aan een ervaringsdeskundige. Om privacyredenen zullen we haar naam niet publiceren. Onze ervaringsdeskundige was 27 jaar toen zij de schaamlipcorrectie liet uitvoeren.
Waarom heb je een schaamlipcorrectie ondergaan?
Vanaf mijn 14e merkte ik dat mijn binnenste schaamlippen behoorlijk uitstaken. Ze waren groter dan mijn buitenste schaamlippen. Ik had er vrij veel last van bij het sporten en fietsen en ook schuurde mijn ondergoed langs mijn schaamlippen. Ook tijden het vrijen was het hinderlijk. Bovendien vond ik het erg lelijk en was ik er onzeker over. Naar de sauna gaan met een vriendin was voor mij ondenkbaar. Mijn vriend vond het gelukkig helemaal geen probleem, maar zelf had ik er dus wel veel last van.
Op een gegeven moment heb ik besloten dat ik voor eens en voor altijd van de te grote binnenste schaamlippen af wilde zijn. Ik durfde eigenlijk niet naar de huisarts, dus heb ik mijn probleem voorgelegd aan de gynaecoloog, omdat ik daar toch al voor wat anders moest zijn. De gynaecoloog was een aardige man die mijn wens goed begreep en ook meedacht over het verzekeringstechnische aspect. Ik heb daarom uiteindelijk besloten om de schaamlipcorrectie te laten uitvoeren in het ziekenhuis. Dit voelde vertrouwd. Ik kon de ingreep daar ook gelijk combineren met het plaatsen van een spiraaltje.
Met de gynaecoloog heb ik uitgebreid gesproken over de mogelijkheden voor verdoving. De keuze was tussen een ruggenprik en algehele narcose. Ik heb voor het eerste gekozen. Toen alles was doorgesproken kreeg ik bedenktijd en na een week zei ik dat ik de operatie echt wilde. Kort daarna had ik nog een afspraak met de anesthesist om te praten over de narcose.
De dag van de schaamlipcorrectie brak aan
Binnen een maand was ik al aan de beurt. Voor de schaamlipcorrectie moest ik nuchter zijn. Ik kreeg ook antibiotica om eventuele ontsteking te voorkomen. Voor het dichten van de wond waren er twee mogelijkheden: lijmen of hechten. Iedereen adviseerde mij hechten dus ik ging daarin mee. De hechtingen waren oplosbaar, dus ze hoefden er niet uitgehaald te worden.
Hoewel alles goed geregeld was, barstte ik op de dag zelf toch van de zenuwen. Ik kreeg op de operatietafel nog wat propanolol ingespoten waarvan ik lekker rustig werd. Geneerde me wel erg toen ik zag dat er ineens twee piepjonge coassistenten bij stonden – maar ja, dat is de consequentie van een academisch ziekenhuis. De chirurg en haar assistente vertelden precies wat ze aan het doen waren. Ik ben iemand die dat prettig vindt dus dat gaf me rust.
De weken na de schaamlipcorrectie
De eerste weken na de schaamlipcorrectie waren best vervelend. De wond brandde en jeukte, maar ik ging niet door het plafond van de pijn. Ondergoed irriteerde teveel, dus dat droeg ik zo min mogelijk. Lopen was ook pijnlijk en ik had de neiging om wijdbeens te lopen. Ik wisselde op dat moment van baan en had daarom een paar weken vrij. Het voor mij dus geen groot probleem om veel thuis te zitten. En als ik bij anderen was, probeerde ik wat onderuitgezakt of op het puntje van mijn stoel te zitten. Dat hield ik gelukkig wel vol.
De genezing verliep gelukkig voorspoedig. Een maand na de operatie gingen de laatste hechtingen eruit en toen zagen mijn schaamlippen er echt prachtig uit. Wel was het gebied nog wat gevoelig. Na ongeveer 2 a 2,5 maand waren alle klachten weg. Ik ben in die tijd ook nog twee keer op controle geweest in het ziekenhuis. De eerste keer was na 3 weken en de tweede keer was na 8 weken.
Hoe is het resultaat van de schaamlipcorrectie?
Ik ben super blij met het resultaat. Alles is goed genezen, je ziet er niks van. Ik heb eindelijk geen last meer van klachten tijdens het fietsen of bewegen. Ik zou willen dat ik het eerder had laten doen, achteraf bezien.
Wat zou je nog tegen mensen willen zeggen die ook een schaamlipcorrectie overwegen?
Gene is vaak het grootste probleem, ook in mijn geval. Ik durfde er met niemand over te praten. Pas toen ik een vaste relatie kreeg met een lieve jongen die mijn probleem uiteraard ”zag”, voelde ik me voor het eerst vrij om erover te spreken.
De laatste jaren hangt er een negatief label aan de schaamlipcorrectie, omdat het al snel wordt geassocieerd met mensen die een soort designvagina willen. Maar lang niet iedereen die een schaamlipcorrectie laat uitvoeren wil dat natuurlijk. Er zijn meer mensen met lange schaamlippen en klachten, dus je hoeft je er echt niet voor te schamen.
De ingreep is relatief klein; je hoeft het ook niet aan iedereen te vertellen. Als ik een keer wat moest uitleggen, zei ik dat ik een gynaecologische ingreep had ondergaan. Als het even lukt, zoek dan iemand die je steunt: je partner, ouders of goede vriendin die je kan halen uit het ziekenhuis of de kliniek. Omdat het toch allemaal erg spannend is, is het fijn om iemand bij je te hebben.
Zorg dat je geen al te volle agenda de twee weken erna hebt. Ik had er ook wel spijt van dat ik de schaamlipcorrectie heb laten doen in een koude wintermaand, omdat ik toch een tijdje geen stof, zoals ondergoed, tegen mijn vagina kon verdragen.